คำว่า ' คาราเต้ ' ( N )

   

ในภาษาอังกฤษใช้คำว่า karate
รากศัพท์ : ญี่ปุ่น
ตัวอย่างประโยค : เขาเล่นคาราเต้ทีมชาติให้กับประเทศญี่ปุ่น
ความหมายภาษาไทย : ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวด้วยมือเปล่า โดยการใช้อวัยวะต่างๆ เช่นมือ เท้า ศอก ศีรษะ ที่ฝึกจนแข็งแกร่งแล้ว มีแพร่หลายในญี่ปุ่นและเกาหลี